I. suspĭcĭo, spexi, spectum (3);
I. intr., omhoog-, opzien, in caelum, Cic.
2. trans., (naar iets) opzien, caelum, Cic., overdr., hoogachten, vereren, bewonderen, viros, Cic., nihil, Cic., suspicienda est figura, is bewonderenswaardig, Cic. | in ’t bijz., = (iemd) wantrouwen, suspectus regi et ipse eum suspiciens, Sall. — Adi. suspectus, zie a.
II. suspīcĭo (suspītĭo), ōnis, f.
1. argwaan, verdenking (plur. = redenen tot argwaan, verdachte omstandigheden, -tekenen), in hac re nulla subest suspicio, Cic., suspicionem habere = argwaan koesteren, Cic., of = verdacht zijn, Cic., Nep., in suspicione esse alci, verdacht zijn, Liv., est suspicio m. acc. c. inf., Cic., non abest suspicio, quin etc., Caes., in suspicionem alci venire, Cic. — 2. overdr., vermoeden, voorgevoel, idee, deorum, Cic., suspicionem habere, Cic.
