Sŏnus

betekenis & definitie

i, m.

1. geluid, toon, klank, geruis, geloei, het ruisen, bruisen; vand. (poët.) woord, reddebat of edidit ore sonos, Ov. | stem, spraak, cycni, Hor., tune mens et sonus relapsus, Hor.
2. overdr., toon = stijl enz.