tris, m.
1. eig., de vader (bij dichters plur. = ouders), ook van dieren, pater gregis, Ov.
2. overdr., pleegvader; schoonvader. | de vader als hoofd, p. familias, huisvader, -heer, Cic.; p. cenae, gastheer, Hor. | patres, de vaderen = voorvaderen, patrum memoriā, Cic. | vader, als eretitel, uit hoogachting; vand. p. patriae, vader des vaderlands, Cic.; p. conscriptus, een senator (zie conscribo), plur., patres = de senatoren, de senaat, Cic., en = de patriciërs, Cic.; van de goden, Lemnius, Vulcanus, Cic., Tiberinus, de Tibergod, Liv.; p. patratus, de bondspriester (zie patro); vader (= grijsaard). | (poët.) aanlegger, oorsprong.
