Mīrus

betekenis & definitie

wonderbaar, verbazingwekkend, vreemd, nec mirum est, en geen wonder, Cic. | vand. mirum quam of quantum, verwonderlijk, buitengewoon, Cic.; (als parenthetische uitroep) mirum, o wonder! Ov., quid mirum? Ov.; mirum ni, het zou mij verwonderen, als niet enz., b.v. mirum ni domi est, Ter.; miris modis, Ter., en mirum in modum, Caes., buitengewoon.