ēi, in de sing. c., in de plur. alleen m.
1. eig., in ’t alg., dag, cibaria dierum decem, voor tien dagen, Caes., diem de die, Liv., of diem ex die, Cic., de ene dag na de andere, dag aan dag, in dies, van dag tot dag, dagelijks, Cic., Liv., in diem, z. in, II, b, ad diem, op de dag, en ad certam, diem, op de bepaalde dag, Caes., multo die, laat op de dag, Caes., ad multum diem, Cic., of - diei, Liv., tot laat op de dag, de die, op klaarlichte dag, Pl. | meton. gebeurtenissen, zaken van de dag, diei poenas dare, Cic., exercere diem, het dagwerk, Verg.; daglicht, overdr., levenslicht, leven; weer; dagreis.
2. praegn., een bepaalde, vastgestelde dag, termijn, betalingstermijn, dies pecuniae, pecuniarum, betaaldag, Cic., dies annua, jaarlijkse termijn (van betaling), Cic., obire diem, de dag afwachten, Cic. (zie ook beneden); geboortedag (gewl. volledig dies natalis), dies meus, Cic.; sterfdag, obire diem supremum, Nep., of diem suum, Sulp. bij Cic., of diem, Nep., of diem fungi, Iust, sterven; dag van ondergang, diem proferet Ilio, Hor.; koortsdag, dies tuus, Cic.; tijdsruimte, tijd, quod est dies allatura, Cic., alcs levat luctum, Cic.
