(1899), Vlaams schrijver onder pseudoniem Marnix Gijsen. Dr in de geschiedenis, was Commissaris-generaal voor het Toerisme, is thans Belg.
Commissaris voor de Informatie in de V.S. Hij nam ijverig deel aan de vernieuwing van de letterkunde in Vlaanderen na W.O. I met katholieke expressionistische lyriek (Lof-Litanie van den H. Franciscus van Assisi', 1919) en zgn. anekdotische poëzie (Het Huis, 1925). Tussen de twee oorlogen was hij vnl. actief als poëzie-criticus (Peripatetisch Onderricht, 1940, 1942). In het literair werk dat hij na W.O.
II liet verschijnen (o.a. Het Boek van Joachim van Babylon, 1948) heeft hij met de R.K. levensbeschouwing gebroken en staat hij dicht bij het Voltairiaans rationalisme.
