uitspringen

betekenis & definitie

sprong uit, h. (2), i. (1, 2, 3) uitgesprongen (1 naar buiten springen; 2 ten einde springen; 3 vooruitsteken):

1. de deur uitspringen; spring er uit! de trein uitspringen;
2. uitgesprongen, moe gespeeld;
3. uitspringende huizen.