strandde, is gestrand (1 op het strand raken; v. e. schip: op strand lopen en blijven vastzitten; 2 mislukken; 3 zijn reis niet meer kunnen voortzetten b.v. door het onderbreken van de scheepvaart):
1. een schip kan stranden, een gestrande walvis;
2. onze plannen strandden op zijn onwil;
3. door de oorlog strandden de Indische verlofgangers in New-York.
