1. m. en v. stillen (iem., die stil is; inz. iem., die aan het openbaar leven niet deelneemt, wars is van alle luidruchtige vrolijkheid, soms met het bijdenkbeeld, dat hij niet te vertrouwen is; stille agent): de stillen in den lande;
2. o. stillen, stilletje, vero. (sekreet).