v. -en, stangetje;
1. (ronde) staaf van hout, glas, metaal: glazen stangen; de stang van een bliksemafleider;
2. onderdeel van het gebit van een paardetuig: de stang van een paardegebit; fig. iem. op de stang rijden, narijden, scherp op zijn doen en laten toezien, achter de broek zitten; op stang jagen, boos maken.
