bn., bw.;
1. geluid gevend; inz. het spreken (in bet.3) nabootsend: een sprekende pop; een sprekend beeld, het standbeeld van Memnon in Egypte, dat een zangerig geluid deed horen bij de opkomst der zon; een sprekende papegaai;
2. duidelijk, klaar, treffend; een sprekend bewijs, een sprekende gelijkenis; dat portret lijkt sprekend.
