v. ontzettingen (1 de daad van ontzetten in verschillende bet.; 2 schrik):
1 de ontzetting uit een ambt; de ontzetting van de ouderlijke macht;
2 sprakeloos van ontzetting;
nog in België, rechtst.: ontzetting van politieke en burgerlijke rechten, criminele en correctionele straf; wettelijke ontzetting, onbekwaamheid (van den veroordeelde) om, tijdens de duur van de straf, zijn goederen te beheren en er over te beschikken, tenzij bij testament; (in burgerlijk recht) ontzetting = curatele, met: stelling onder toezicht van een „gerechtelijke raad”.
