lag (hollandisme: lei), h., i. gelegen (in het alg. op het langste vlak rusten: 1 op het langste of grootste vlak rusten, zonder zich aanmerkelijk in de hoogte uit te strekken; 2 in bed vertoeven; 3 zich bevinden, gelegen zijn inz. van aardrijkskundige plaatsing; 4 fig. over iets uitgespreid zijn; als een last op iets zijn; 5 met een onbepaalde wijs en te dikwijls een herhaling of [hinderlijke] voortduring uitdrukkende; 6 met bepalingen van kalmte, rust: rusten; met gaan: stil worden; 7 verblijf houden; 8 zich bevinden, verkeren):
1. koest Bello, liggen! de schutting lag tegen de grond; ook van ronde voorwerpen: daar ligt de bal; met betrekking alleen op wat in de bepaling wordt genoemd: hij lag met het hoofd op de tafel;
2. ik blijf nog een uurtje liggen; in het hospitaal liggen; hij moet gaan liggen;
3. achter het huis ligt een bos; op welke breedtegraad ligt A.? iets links laten liggen, a) er links voorbijgaan, b) fig. z. links;
4. er lag een glimlach op zijn gelaat; iem. zwaar op de maag liggen;
5. ik lag gerust te slapen; lig niet te zaniken;
6. de weg lag stil en verlaten; de wind ging liggen;
7. in garnizoen liggen; de officier ligt te A.; op kostschool liggen; zie oortje;
8. het vlees was weggevreten en het been lag bloot; dit punt ligt binnen de cirkel; fig. met iem. in proces liggen, procederen; dit ligt in zijn aard, zijn aard brengt het zo mee; nog: te, in, op bed liggen; ziek liggen; op sterven liggen, stervende zijn; voor anker liggen, geankerd zijn; laten a) achterlaten, b) ongebruikt laten, zich niet verder bemoeien met, b.v. zijn boterham laten liggen; hebben liggen, in voorraad hebben, maar op het ogenblik niet gebruiken, b.v. ik heb daar nog honderd gulden liggen; het lelijk laten liggen, een lelijk figuur maken; het (ook: de zaak) ligt er toe, het is nu eenmaal zo; het ligt zus of zo, het is zus of zo gesteld; het ligt aan hem, hangt af van; daar is mij niets aan gelegen, daar geef ik niets om; de kelder ligt vol steenkolen, er liggen veel steenkolen.
