klets

betekenis & definitie

I. v., in bet. 1 -en (1 klinkende slag, klap; 2 dwaas, onbeduidend gebabbel):

1. een klets op de wang;
2. ’t is maar klets; och wat klets! nonsens; nog: Z.-N. gew. zweep;

II. tw.: daar lag het bordje in stukken.