brulde, h. gebruld (1 benaming van het geluid van grote wilde dieren; 2 benaming van andere zeer krachtige geluiden):
1. een leeuw kan brullen;
2. de man brulde v. woede, van pijn; een lompigheid, brulde de pikeur, brullend uitroepen; de jongen zette het op een brullen, luid schreien; brullen van lachen.
