of zorgvuldigheid tegenover zijn plichten en verantwoordelijkheden hoort tot het wijs beleid (de → voorzichtigheid of prudentia), dat heel ons doen en laten regelen moet en wordt gedragen door de bereidwilligheid tot het goede. Ook de zorgzame behartiging van de tijdelijke belangen is Christenplicht, in zoover ook daar verantwoordelijkheden liggen tegenover zichzelf, de zijnen en de maatschappij.
Maar Christus heeft ons gewaarschuwd tegen een kleinmoedige en angstige bezorgdheid (Mt.6.25 vlg.). Ze komt voort uit een wereldschen geest, die zich in het aardsche verliest en het vertrouwen op Gods voorzienigheid mist.
Alle vrees moet wijken voor de vertrouwvolle overgave aan Gods leiding. Bovendien kan de zorg voor het aardsche, schoon in zich niet ongeregeld, een beletsel worden voor de volle toewijding aan de eeuwige dingen.
Daarop baseert zich de → evangelische raad der → armoede.Wie te kort komt aan de zorgvuldigheid, welke in het maatschappelijk verkeer betaamt ten aanzien van eens anders persoon of goed, is in rechten aansprakelijk voor de toegebrachte schade (zgn. Culpa juridica;
➝ Onrechtmatige daad; Schuld). Als men op dien titel door rechterlijk vonnis tot schadevergoeding veroordeeld wordt, is men ook in geweten daartoe gehouden. Buiten rechterlijk vonnis om zal men slechts dan voor de schade hoeven op te komen, als die het gevolg is van in geweten schuldige nalatigheid (➝ Restitutie).
L i t. : St. Thomas, Summa Theol. (II, II, qu. 47 art. 9, qu. 55 art. 6-7, qu. 188 art. 7).
Buys.
