een der oudste sporten, die ten tijde der Romeinen een groote hoogte bereikte, waarbij echter alles geoorloofd was en de deelnemers doorgaans zwaar gewond of gedood werden. Het w. geraakte in sterk verval en wordt thans uitsluitend als sport beoefend.
In Duitschland rangschikt men het w. (ook genaamd Grieksch-Romeinsch w.) onder de Schwer-Athletik en in Nederland onder de krachtsport, waarvan de Ned. Krachtsportbond de leiding heeft.
Het worstelen kent ongeveer 65 grepen, die als grondslag hebben, dat men zich met gelijke middelen in elke positie moet kunnen verdedigen zonder daarbij lichamelijk letsel teweeg te brengen. De grepen kunnen zoowel in staande als in liggende positie (kniebrug) toegepast worden en zijn alle gereglementeerd.
De meest bekende grepen zijn: de kiep (nekgreep met overslag), koeling (armzwaai over den rug), dubbele Nelson (okselnekgreep met overslag), rollade (rollende val), reuzenzwaai (okselarmzwaai), schouderzwaai (dubbele okselschoudergreep), Finsche greep (gehaakte okselschoudergreep), Tour de Force (middelgreep om het gebogen lichaam). Er zijn zes gewichtsklassen vastgesteld t.w. extra-vedergewicht, vedergewicht, lichtgewicht, middengewicht, zwaar-middengewicht en zwaargewicht (zie ook → Gewichtheffen).Geworsteld wordt op een matras van 6 x 6 m. Is de strijd na 10 minuten niet beslist, dan wordt met 2 x 3 min. verlengd, tenzij een partij voor een langeren tijdsduur is vastgesteld. Er zijn drie kamprechters, waarvan er twee aan de hoeken van de matras plaats nemen, terwijl de derde op de mat de partij leidt. Een beslissing wordt verkregen door schouderaanraking op de matras (touché) of door een puntenstelsel. Borsten.