Simon jozef antonius bolivar - Bijgenaamd el Libertador, de Bevrijder, de Washington van Zuid-Amerika, dat hij van de Spaansche heerschappij bevrijdde. * 24 Juli 1783 te Caracas (Venezuela), ✝ 17 Dec. 1830 op een buitenverblijf te San Pedro Alejandrino, bij Santa Marta (Columbia). Hij was afstammeling van een oud-adellijk Spaansch geslacht.
Studeerde te Madrid in de rechten en te Parijs aan de normaalschool en aan de polytechnische school. Hij bereisde daarna in twee keer de voornaamste landen van Europa; in 1804 woonde hij te Parijs de kroning van Napoleon I bij. Op zijn terugreis naar Venezuela in 1809 bezocht hij de V.S. van Amerika, waar hij het plan opvatte, te trachten zijn geboorteland van het Spaansche juk te bevrijden. In 1810 en 1812 nam hij deel aan den opstand, doch telkens kwamen de Spanjaarden terug en werd hij uit Venezuela verdreven (1811 en 1815). Intusschen was hij echter de ziel van den bevrijdingsoorlog geworden en toen hij in 1816—’17 den strijd met Spanje wederom aanbond, behaalde hij in korten tijd belangrijke en blijvende resultaten. Hij bevrijdde Nieuw-Granada (1819), maakte door den slag bij Carabobo (1821) een einde aan den strijd om Caracas, vereenigde Nieuw-Granada en Venezuela tot de republiek Columbia, waarvan hij tot president met bijna onbeperkte macht gekozen werd, liet zijn luitenant Sucre in Equador oprukken (1822), dat zich insgelijks met Columbia vereenigde, en verdreef na de gevechten bij Joenin en Ayacucho (1824) de Spanjaarden uit geheel Peru.
Nu wilde B. al de Spaansch-Amerikaansche landen tot een statenbond vereenigen en deed daartoe herhaalde pogingen, o.a. bij het samenroepen van een algemeen congres in 1826. De unie kon hij echter niet tot stand brengen en hij ondervond bovendien al spoedig de ondankbaarheid der volken. Opper-Peru, dat den naam Bolivia aangenomen had, en Peru zelf werden afzonderlijke republieken. Evenwel was B. in Peru evenals in Columbia president geworden, maar weldra werd hij ervan beschuldigd monarchistische plannen te koesteren en wekte daardoor ontevredenheid onder de vurige republikeinen. Peru en Venezuela kwamen tegen hem in opstand; Columbia werd in drie afzonderlijke staten opgelost, nl.
Columbia, Equador en Venezuela. Enkele maanden vóór zijn dood was B. verplicht zijn presidentschap neer te leggen. Na zijn dood werd hij in eere hersteld. In 1842 werd zijn stoffelijk overschot met groote plechtigheid van Santa Marta naar Caracas overgebracht. In deze stad heeft men een triomfboog, te Bogota, Lima, New York, Guayaquil, Cartagena en in andere Amerikaansche steden standbeelden voor hem opgericht.
Werken: Colección de documentos relativos a la vida püblica del Libertador de Columbia y del Perü Simón B. (22 dln. Caracas 1826—’33); Documentos para la historia de la vida püblica del Libertador (uitg. J. F. Blanco en R. Aspurüa, 14 dln. Caracas 1875—’77); Correspondencia general del Libertador Simón B. (uitg. F. Larrazübal, New York 1866); een nieuwe uitgave van de briefwisseling van B. werd bezorgd door Lecuna (10 dln. 1929—’30).
Lit.: F. Larrazübal, Vida de Simón B. (2 dln. New York 1866; nieuwe druk door R. Blanco-Fombona, 3 dln. Madrid 1918); C. Parra-Perez, B., Contribucion al estudio de sus ideas politicas (Parijs 1928); G. Lafond en G. Tersane, Simon B. et la libération de l’Amérique du Sud (Parijs 1931). Lousse