Een wetensch. methode om naar klanktoon en rhythme het auteurschap van literaire producten te onderzoeken. De methode steunt op het principe, dat elke geestelijke activiteit beantwoordt aan een bepaalde lichamelijke activiteit.
Iedere auteur schrijft steeds in een bepaalden toon en met een vast rhythme. Deze methode, door E.
Sievers en J. Rutz uitgevonden, werd toegepast op bijna alle boeken van het N.
T. De resultaten worden door de meeste exegeten niet aangenomen. C. Smits.