(Lat., = gebruik, ceremonie, wettige vorm), afwijkende vorm: rite, vastgestelde vorm der liturgische handelingen, en wel:
1° van vsch. dezer afzonderlijk genomen, als
a) ondergeschikte, bijv. r. der bewierooking, r. der offerande,
b) voorname (voor welke ook de term ➝ ordo wordt gebruikt), bijv. Misritus, Doopritus, enz.;
2° voor alle tezamen genomen, maar volgens plaatselijk gebruik beperkt, bijv. Grieksche r., Koptische r., Romeinsche r. enz., ofwel in nog ruimeren zin: Latijnsche r. (waaronder, naast den Rom., ook andere als de Ambrosiaansche, de Mozarabische, die der Kartuizers, der Dominicanen, der Carmelieten, enz. zijn vervat); in het laatste geval gebruikt men ook het woord liturgie. ➝ Ritencongregatie; Rubrieken. Louwerse.