(Ned. en Belg. recht) is een bijzondere wijze van het instellen van een vordering in een burgerlijk proces, nl. bij het antwoord op een eisch in een reeds aanhangige zaak, welke laatste eisch dan eisch in conventie genoemd wordt. Het is niet noodig, dat de eisch in r. samenhangt met den eisch in conventie, wél, dat hij ingesteld wordt door den oorspr. gedaagde tegen den oorspr. eischer, beiden in dezelfde hoedanigheid.
De rechter behoeft slechts in absoluten, niet in relatieven zin bevoegd te wezen (➝ Competentie). Als regel wordt over beide vorderingen bij een en hetzelfde vonnis beslist.
De eisch in r., ook reconventioneele vordering genoemd, behoort tot de ➝ incidenten. v. d. Kamp.
