1° Lid van het hoogste priestercollege bij de oude Romeinen; als erfgenamen van de priesterlijke bediening van de oude Rom. koningen, hadden de pontifices opperste leiding en het toezicht op den totalen Rom. eeredienst; zij teekenden oudtijds tevens de voornaamste gebeurtenissen in de officieele jaarboeken of kronieken op, die in het huis van het hoofd van het priestercollege, den pontifex maximus, voor het publiek toegankelijk waren. Bestond het college aanvankelijk uit drie of vier leden, in de eerste eeuw v.
Chr. bracht Sulla het getal op 15, Caesar op 16.2° P. maximus of summus P. is in de Kath. Kerk officieele betiteling van den paus. W. Vermeulen.