Woord, dat in verschillende beteekenissen gebruikt wordt.
1° Het is de vakwetenschappelijke naam voor één der stadia der → manisch-depressieve psychose.
2° In samenstellingen wordt m. gebruikt om aan te geven een sterken, practisch niet te beheerschen drang tot het doen van iets, meestal iets abnormaals; bijv. de → dipsomanie.
3° Verder heeft m. in hiervan afgeleiden zin de beteekenis van een geestestoestand, waarin iemand met zeer veel ijver en op gelegen en ongelegen tijden voor een bepaald iets actie voert, geheel in iets opgaat. „Het is voor hem een manie geworden”. Hiermee hangt ook samen het woord maniak. v. d. Sterren
