(propositio maior) (philos.) heet het eerste der twee oordeelen, die als ➝ praemissen in een ➝ syllogisme dienst doen; gewoonlijk wordt hier de term van den grootsten omvang (terminus maior), zijnde het gezegde van de ➝ conclusie, met den ➝ middenterm vergeleken.
Lit.: J. Th. Beysens, Logica (31923). F. Sassen.