Hamilton (persoon) - 1° Alexander, N. Amer. staatsman en rechtsgeleerde; * 11 Jan. 1757 op Nevis (Antillen); † 12 Juni 1804 te New York, in een duel.
Hamilton streed met Washington in den Vrijheidsoorlog; had daarna ruim aandeel in de grondwet van 1787; min. van Financiën; tegenstander van democratie, decentralisatie en vrijhandel. V. Claassen.
2° Sir Ian Standish Monteith, Eng. generaal, * 16 Jan. 1853 te Corfu; gedurende den Wereldoorlog in 1915 commandant van het Eng. expeditiekorps aan de Dardanellen; na mislukking van deze onderneming teruggeroepen.
Werken: o.m. A staff officers scrap book (1905).
3° John, geheimzegelbewaarder (1543), biss. van Dunkeld in Schotland (1545), aartsbiss. van St. Andrews (1546), later rijksschatbewaarder; * 1511, † 6 April 1571. Hij trad krachtig op tegen den invoer van het Protestantisme, werd dientengevolge in 1563 gevangen genomen, maar door tusschenkomst van Maria Stuart in vrijheid gesteld, wier trouwe aanhanger hij bleef. Na de vlucht van Maria naar Engeland werd hij opnieuw gevangen genomen en om de valsche aantijging van medeplichtigheid aan den moord op Darnley opgehangen. Zijn privé-leven was niet onberispelijk.
Wachters.
4° Patrick, propagandist voor de Luthersche richting in de Schotsche Reformatie, broer van John; * ca. 1504, † 29 Febr. 1528. Als priester werd hij reeds spoedig verdacht van Prot. sympathieën, waarom hij naar Duitschland vluchtte. Hier maakte hij te Wittenberg kennis met Luther en Melanchton en gaf te Marburg zijn „Loei communes” uit. Na zijn terugkeer naar Schotland werd hij naar aanleiding van zijn beweringen in dit werk door een speciale rechtbank onder leiding van aartsbiss. James ➝ Beaton in verhoor genomen en wegens ketterij aan de wereldlijke rechtbank overgeleverd. Hij weigerde te herroepen cn stierf den vuurdood. Zijn standvastigheid bevorderde de Reformatie in Schotland.
Lit.: Lorimer, P. H. the first preacher and martyr of the Scottish Reformation (1857). Wachters.
5° William Rowan, Iersch wis- en natuurkundige; * 4 Aug. 1806 te Dublin, † 2 Sept. 1865 te Dunsink. Toonde reeds vroeg een buitengewonen aanleg voor wiskunde en talen, was ook een begaafd dichter. In 1827 werd hij directeur van de sterrenwacht te Dunsink met den titel Astronoraer Royal of Ireland, in 1837 president van de Royal Irish Academy. Zijn werk betreft geometrische optica, differentiaal-meetkunde en analytische mechanica (vergelijkingen en principe van H.). Op zuiver wiskundig gebied is hij vooral bekend door de uitvinding van de quaternionen.
Werken: Lectures on Quaternions (Dublin 1863); Elements of Quaternions (Londen 1866). — Lit.: A. Macfarlane, Ten British Mathematicians (New York 1916). Dijksterhuis.