toestel, waarin electrische ladingen worden opgewekt en waarmede hooge potentiaalverschillen tusschen twee geleiders kunnen worden verkregen. Bij de wrijvingselectriseermachine wordt een glazen schijf tusschen twee leeren kussens rondgedraaid.
De daardoor verkregen lading wordt door spitse metalen punten op een geleider overgebracht. De e. van ➝ Armstrong berust ook op wrijving.
Belangrijker is de e., die zich uit de ➝ electrophoor ontwikkeld heeft, de zgn. inductie-machine. De meest volmaakte is die van ➝ Wimshurst . Hierbij zijn twee schijven van eboniet, die in tegengestelde richting om dezelfde as draaien, met metalen sectoren belegd.
In de fig. zijn zij door ringen voorgesteld (1, 2, 3 enz. zijn de sectoren, a, b, c, d geleiders). Is bijv. 1 negatief, dan zal deze, in stand 3 gekomen, 15 positief maken en 11 negatief; komt 15 in stand 9, dan maakt deze weer 1 neg. en 5 pos., waarmee de kring gesloten is.
Ten slotte nemen de van punten voorziene geleiders c, d de lading op.
