Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 24-04-2019

Coulomb (charles)

betekenis & definitie

Coulomb (charles) - Charles Augustin de, Fransch natuurkundige; * 14 Juni 1736 te Angoulême, ✝ 23 Aug. 1806 te Parijs. Hij kwam zeer jong in het geniekorps en keerde na een 9-jarig verblijf in West-Indië met geknakte gezondheid terug.

Vervolgens werd hij ingenieur bij de vesting-en waterwerken. In 1781 werd hij lid van de Parijsche academie, waarin hij met van Swinden een prijs voor de beste boussole won. Met de torsiebalans onderzocht hij nauwkeurig de aantrekking en afstooting van electrisch geladen deeltjes en van magneetpolen, waarna hij zijn bekende wet opstelde. Verder vond hij, dat bij geleiders de lading zich aan het oppervlak bevindt. Door zijn werk werd een wiskundige behandeling van de verdeeling der electrische lading mogelijk.

Lit.: Collection de Mémoires relatifs à la physique (I Parijs 1884).

J. v. Santen.

De Wet van Coulomb wordt toegepast 1° in de electriciteitsleer: twee electrisch geladen deeltjes oefenen een kracht op elkander uit, die afhangt van de grootte der ladingen, den afstand en den aard der tusschenstof. Zijn de ladingen e en e' en is de afstand r cm, dan is deze kracht ee'/εr2 dynes; hierin is ε de➝ diëlectrische constante; deze is afhankelijk van de stof, die zich tusschen de twee deeltjes bevindt.

2° Bij het magnetisme: twee polen met magnetisme m en m' oefenen op een afstand van r cm op elkaar een kracht uit groot mm’/r2 dynes.

In beide gevallen is de kracht afstootend bij gelijknamige lading, resp. magnetisme, aantrekkend bij ongelijknamige.

Florin.

< >