Akkadiërs
Akkadisch.
Het kindschap Akkad (of Akkadië), welks Semietische bewoners, volgend op de Soemeriërs, zich Akkadiërs noemden, is het N. deel van het Mesopotamische laagland aan den benedenloop van Tigris en Euphraat. (Het Z. deel is Soemerië). Enkele steden van A. zijn: Akkad (tegenover Sippar?), Sippar, Babylon, Borsippa, Kisj en Opis. Met de stad A. als centrum stichtte Sargon in de 26e eeuw v. Chr. het rijk van Akkad, dat zich uitstrekte van de Perzische golf tot aan den Libanon en het Taurusgebergte, het eerste wereldrijk der geschiedenis, dat ong. 150 jaar bestaan heeft. De Soemerische koningen der 3e dynastie van Ur (± 2300 —2200 v. Chr.), wier rijk nauwelijks minder uitgestrekt was (nieuw-Soemerische periode), voeren voor het eerst den titel: koning van Soemerië en Akkad, die tot in late tijden bestaan heeft.
Het rijk van Soemerië en A. wordt gevolgd door het rijk van Babylon. Akkadisch noemt men de Semietische taal van Babylonië en Assyrië, die zich bedient van het van de Soemeriërs overgenomen spijkerschrift; het is hetzelfde als wat men Babylonisch-Assyrisch noemt.
L i t.: L. King, A History o£ Babylonia and Assyria (I Sumer, Akkad 21916).
Simons.