Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 02-02-2019

Aemilius magnus arborius

betekenis & definitie

Aemilius magnus arborius - 4e eeuw n. Chr., leeraar in de rhetoriek te Toulouse. Aldaar gaf hij onderricht aan zijn neef Ausonius. Constantijn de Groote verleende hem de waardigheid van „praeses provinciae Narbonensis”, en riep hem naar Konstantinopel. Hier onderrichtte hij een van Caesar’s zonen, maar stierf kort daarna op zestigjarigen leeftijd.

Zonder voldoende reden wordt een nog behouden elegisch liefdes-gedicht aan hem toegeschreven. Hochstenbach

< >