(ostra'sismə) o.
1. Eig. schervengericht in Oud-Griekenland.
2. Metf. het streng weren van iemand of iets.
Enc. Het ostracisme was een volksgerecht (te Athene door Kleisthenes) tegen de tirannen ingesteld, waardoor een burger, die voor het algemeen welzijn gevaarlijk dreigde te zijn, tot tienjarige ballingschap kon worden veroordeeld. Wiens naam bij de stemming op de meerderheid van de scherven stond, werd verbannen, doch niet van zijn goederen beroofd. Themistokles o. a. werd door het ostracisme verbannen.
