Een slaaf of lijfeigene was het persoonlijke eigendom van zijn heer, bezat geen eigen vrijheid of recht, kreeg geen loon, kon verhandeld en in sommige landen ook straffeloos gedood worden. Veelal was dit het lot van krijgsgevangenen in de Oudheid.
De negerslavernij bestond onder de zwarte bevolking al lang voordat ca. 1520 de Spanjaarden negers naar Amerika brachten om te werken in de mijnen en op de plantages. Een levendige slavenhandel ontwikkelde zich. Vooral Hollanders en Engelsen verdienden er kapitalen mee (gemiddeld 500 gulden per slaaf). Op de slavenmarkt van Paramaribo alleen al werden gedurende twee eeuwen ruim 350000 slaven verkocht. In 1865 werden de negers in de Verenigde Staten vrij (zie Lincoln) in staatkundig, doch niet in sociaal en economisch opzicht. Engeland heeft in 1833, Frankrijk in 1848 en Nederland in 1863 de slavernij bij de wet (Thorbecke) afgeschaft. In het Oosten komt slavernij nog weleens voor.
