De grootebrokstukken van vast gesteente, die in koude streken verspreid liggen. Men neemt aan, dat dergelijke keien in den ijstijd, op het langzaam voortschuivende gletscherijs, naar Zuidelijker streken zijn gebracht, (steenen der hunnebedden).
Zijn de keien van geringe afmeting en rond, dan zijn zij door het water verplaatst en daarbij glad geslepen, b.v. grind. Dit zijn geen zwerfkeien.
