Een mengsel van zand en warer, waarin zware voorwerpen verzinken. Het bevindt zich op plaatsen, waar een opwaartsche waterdruk onder het zand aanwezig is, dus bij wellen.
Opwaartsche druk kan ook voorkomen aan het strand, wanneer het grondwater een hoogen stand aanneemt en de eb laag is. Daar welt het grondwater op en maakt dan het zand zwevend. Vroeger was er even ten Noorden van Noordwijk een plaats op het strand, waar zoet water stond en waar men ’s winters schaatsen reed. Dat water was regenwater afkomstig van de duinen; het zakte naar zee en welde op aan het strand en vormde daar een plas met drijfzand. Gevaarlijk drijfzand, waar een mensch in kan wegzinken, komt in ons land niet voor. Bij grondwerk ziet men nu en dan het verschijnsel, dat bij het maken van een kuil, de wanden terstond inzakken.
De oorzaak daarvan is, dat men op plekken graaft, waar plaatselijk zand aanwezig is en tegelijkertijd water opwelt. Men spreekt dan ook van drijfzand of van loopzand. Werkzaamheden in drijfzand zijn altijd kostbaar en soms geheel onmogelijk. Bij het maken van sleuven voor gas- en waterleidingen of voor electrische kabels merkt men, dat drijfzand dikwijls plaatselijk voorkomt. Tegen drijfzand in bouwputten gebruikt men damwanden (staande planken) om kanten te stutten.
