het is een oud gebruik de dode tussen sterven en begrafenis niet alleen te laten. Men blijft in de sterfkamer of zo dicht mogelijk bij de overledene om als naasten en/of goede vrienden zachtjes Psalmen, hymnen en gebeden te zeggen en zo de overledene met goede gedachten te omringen.
Een klein lichtje symboliseert de ziel, die niet gestorven is. Dit lichtje zal ook de komende jaren worden ontstoken op de datum van het overlijden: het zgn. jaartijdlicht.
