de joden trachten deze zo sober mogelijk te houden, want met name in de dood mag er geen onderscheid bestaan tussen rijk en arm. Het graf van de jood mag niet worden geruimd ’want de ziel leeft voort’.
Het lichaam waarin de ziel heeft gewoond, behoort derhalve met grote eerbied te worden omringd. Daardoor beslaan joodse begraafplaatsen grote oppervlakten.Sinds de 2e wereldoorlog zijn er stenen te zien die ter herinnering aan iemand zijn geplaatst, maar waarop niet de overlijdensdatum is vermeld omdat 'de Grote Vernietiging’ de betrokkenen onvindbaar heeft doen worden.
Bij het plaatsten van een grafsteen hoort een korte plechtigheid waarin psalmen worden aangehaald en enkele gebeden gezegd.
