(1911) (inf.) hij is erg bang van aard.
• Hoe voedzaam de melk ook is, toch is zij alleen voor ons onderhoud niet voldoende, en daarom zegt men van een dood-armen man dat „hij niets in zijne melk te brokkelen heeft", eene uitdrukking, die nog wordt toegepast op een jongeling met het eerste haar op de bovenlip, die niets te zeggen weet en voor groene kaas meedoet, een „melkmuil", „een melkbaard". Niet zelden hoort men zeggen: „zijn bloed is botermelk" van degene, die vreesachtig is van aard of die waant dat alles wat hij doet te vergeefs is „boter aan de galg gesmeerd”. (Nieuwsblad van het Noorden, 24/06/1911)
