(19e eeuw) vloek, uitroep van ergernis. Variant van nondeju*.
• Sakkerju! dat is de eenige reden, waarom ik je opzoek. (Justus van Maurik: Burgerluidjes. 1885)
• Zijn geld, sakkerju. (Antoon Coolen: Het donkere licht. 1930)
• Sakkerjuu wat werd de maan groot - of-ie opgeblaze wier - of-ie zou barste! (Herman Heijermans: Versterkende kip en andere Falklandjes. 1965)
• ‘Waarom hebben jullie sakkerjuu de veearts er niet bij gehaald?’ vloekte Evert, ‘kan ik dan nooit eens even 'n uurtje weg zijn of er moet iets spaaklopen?’ (Ben Borgart: Rooiers. 1978)
• Maar sakkerju - die ziekenhuisnota vergeten te presenteren. (Ben Borgart: Fontana. 1988)
• (Frans Debrabandere: Kortrijks woordenboek. 1999)
• (Piet Spaans: De spreektaal van de Scheveningse kustbewoners. 2004)
• Opa zet zijn stok tegen de deurpost en opent de deur. “Wel sakkerju,” zegt hij. (Elly Biesters : Ongemakkelijke mensen. 2017)
