(1987) (pol. euf.) subsidiepotten die nooit leegraken; “open-einderegelingen dichtschroeien (of: dichttimmeren)”: het beperken van wettelijke regelingen die ongebreideld geld uitgeven toestaan. Voorbeelden van zulke open-einderegelingen zijn de studiefinanciering en de bijstand.
• Voor het intomen van wettelijke regelingen die ongebreideld geld uitgeven toestaan bestaat ook een kleurrijk werkwoord: dergelijke „open einde- regelingen" moeten worden „dichtgeschroeid". Het beoogde effect is duidelijk: wie dichtschroeit, insteekt, rijdt, opereert of stappen plant (en daarmee kennelijk spiegels opricht) is een daadkrachtig bestuurder. (NRC Handelsblad, 10/10/1987)
• Pas over twee maanden komt het kabinet met voorstellen om de zogeheten open einde-regelingen (huursubsidies, bijstand, studiefinanciering en dergelijke) beter in de hand te houden. (NRC Handelsblad, 16/01/1988)
• En dan deelt EZ mee dat de hele zaak een half jaar opschuift omdat de pot voor 1988 leeg is. Lopende aanvragen zullen worden afgehandeld en laatkomers krijgen niets meer. Dat is een gevolg van het beleid ook regionale 'open einde-regelingen dicht te timmeren, of zoals het in onaangenaam vakjargon heet: 'dichtschroeien. (Nederlands dagblad, 19/04/1988)
• De subsidies zouden teruggedrongen en minimaal zouden de open-eind-regelingen worden dichtgeschroeid. (Elsevier 28/03/1989)
• Daarnaast willen de bonden ook dat de zogeheten open einde-regelingen in het onderwijs niet worden afgeschaft. Hoe meer mensen er deelnemen aan het onderwijs, des te. meer geld er voor moet worden uitgetrokken, menen zij. (De Volkskrant, 15/06/1989)
• Al vanaf het begin van de jaren '80 hameren economen en sommige politici op de onbeheersbaarheid en de ondoelmatigheid van het subsidiewezen. Oua-minister Onno Ruding van financiën waren vooral de 'open einde-regelingen een doorn in het oog: subsidiepotten die nooit opraken en steeds door de schatkist moeten worden aangevuld omdat iedereen die aan bepaalde voorwaarden voldoet recht heeft op geld. (Leeuwarder courant, 21/07/1990)
• De problemen zijn immens groot. Door hogere uitgaven en tegenvallende belastinginkomsten is er in 1994 een gat van ƒ 13,6 miljard. Daarnaast hangen er „majeure" tegenvallers in de lucht: opvang van asielzoekers (ƒ 750 miljoen), hogere EG-afdrachten (ƒ 500 miljoen) en hogere ABP-premies (ƒ 2,3 miljard). Verder weet niemand of de marktwerking in het nieuwe stelsel van volksgezondheid werkt. Bij open einde-regelingen dreigen nieuwe tegenvallers, terwijl Onderwijs oude bezuinigingen niet invult en Volkshuisvesting de begroting overschrijdt. Ook Kok heeft na Ruding de departementsuitgaven nog niet in de hand. (De Telegraaf, 08/01/1991)
• Vooral het enorme Duitse begrotingstekort baart zorgen, omdat dat gevolgen voor de Nederlandse rentestand kan hebben. Het Duitse overheidstekort, dat voor 1992 op 180 miljard mark wordt geraamd, kan gemakkelijk hoger uitvallen. „Er zijn tal van open einde-regelingen in het leven geroepen, en wij weten allemaal waar dat toe kan leiden", aldus Schreve, daarbij impliciet verwijzend naar de Nederlandse problemen rond de WIR-regeling. (De Volkskrant, 12/12/1991)
