(1983) (Barg. tofelemoon, rooms-katholiek) (inf.) moderne rooms-katholiek. Toffelemoon* of tofelemoon voor katholiek werd al in 1858 opgetekend. Het woord komt uit kringen van paardenhandelaars.
• Maar toen ik er nog eens doorheen las en ik begreep dat Klop de verenigingsvorm als voorwaarde wil stellen voor kranten die uit nood bij het Bedrijfsfonds voor de Pers moeten aankloppen — toen dacht ik: die man is óf een ordinaire liberaal die fatsoenlijke kranten de nek wil omdraaien (want onfatsoenlijke kranten hoeven nooit bij dat fonds aan te kloppen, en als beloning hoeven ze hun lezers dus ook niet bij hun onfatsoenlijke redactionele beleid te betrekken), óf hij is helemaal geen gematigde neo-toffelemoon van een eindje in de dertig, maar een omstreeks tachtigjarige oude KVP'er die elke ochtend knarsetandend de Volkskrant openslaat en niet weet hoe gauw hij er een patronaatsblaadje van zou willen maken. (De Volkskrant, 19/11/1983)
• Neotofelemoon: bijna verdwenen benaming voor 'progressieve katholiek'. Neo staat hier — als in zovele samentrekkingen — voor 'nieuw, eigentijds'. Tofelemoon is een combinatie van de Jiddische woorden tofel = oud en ommoene = geloof, 'oud geloof dus, omdat de rooms-katholieke variant van het christendom ouder is dan de protestantse. Overigens werd tofelemoon voorheen op paardenmarkten wel gebruikt voor 'zwak in de knieën', een toespeling op het veelvuldig knielen van de gelovigen tijdens de mis'. (het Vrije Volk, 17/04/1990)
• De neo-toffelemoon is uit ander hout gesneden. Die heeft opeens 'goede gesprekken met vrienden' over zingeving, spiritualiteit en bewustwording. (HP/ De Tijd, 10/10/1997)
• Op 2 oktober ging het toneelstuk De nacht van de pauw van Willem Jan Otten door Het Nationaal Toneel in premiere. De kritiek sabelde het neer. Het stuk was 'kwezelig', 'hevig geconstrueerd', en 'op het lachwekkende af', de schrijver een 'neo-toffelemoon'. (Trouw, 01/11/1997)
