(18e eeuw) (inf.) klein kind, dreumes. Het WNT citeert Wolff en Deken (1782): "Myn Kruimel deedt ook zyn best; hy leert goed, en men moet in de kinderen den geest niet uitblusschen."
• Sau je 'm niet op freite?.... zei hartstochtelijk Neel,.... kaàk saàn.... op de taun!.... àlleminse!.... sau'n kwieke krummel!.... (Israël Querido: De Jordaan: Amsterdamsch epos. Deel 1. 1912)
• Krummeltje, znw. ’t. Kruimeltje. 2. Klein kind of persoontje. (Jan Pannekeet: Westfries woordenboek. 1984)
