(eind 19e eeuw) (Vlaanderen, inf.) gezegd van iets dat onsamenhangend is (een tekst of toespraak). Ook: onverstaanbare taal.
• Gekapt stroo, redevoering of opstel dat niet aaneenhangt. (Jozef Cornelissen & Jan Baptist Vervliet: Idioticon van het Antwerpsch dialect. 1900)
• Zijn proza, daarentegen, ontsnapte minder aan de kritiek: Philips Coenen, de hoofdredacteur van De Werker, vond dat het te zeer op «gekapt stro» geleek. (Paul Kenis: Het leven van Edward Anseele. 1930)
• Beroept men zich op puritanisme en het edel doel de jeugd tegen verderf te behoeden, dan moet men consequent de werken van onze beste literatoren, sinds de Middeleeuwen af, over de kling jagen en ze als gekapt stro heruitgeven. (De Vlaamse gids. 1947)
• gekapt stroo, een rede of vertelsel zonder verband; aaneenhangen gelijk gekapt (of geknabbeld) —; (L. Lievevrouw-Coopman: Gents Woordenboek. 1950)
• Dit begint op virtuositeit a la Victor Hugo in „Les orien- tales" te trekken ; en soms denkt men aan gekapt stro of men vraagt zich af, welk het doel is van die sens-unique beknoptheid, die alleen maar horizontaal te bespeuren is. (Nieuw Vlaams tijdschrift. 1952)
• Het hangt aaneen als gekapt stroo, droog zand (slecht), als pek of klet (vast). (H. Welters: Feesten, zeden, gebruiken en spreekwoorden in Limburg. 1982)
• Dit tot versregels gekapt stro heeft niets met poëzie te maken. (Lektuurgids. 1987)
• (Tony R. De Bruyne: Soldatentaal 1914-1918. 1994) p. 331
• In alles is Philippe Gilbert meer wielrenner dan Tom Boonen. Tom heeft een gelikte trap, Philippe draaft knoestig door. De eerste spreekt het hippe Bargoens van de jeunesse dorée, inclusief muziekje uit vloeitjes op een kammetje. De taal van Gilbert is gehakt stro. Antiek, gereserveerd, gruisgevoelig. (De Morgen, 18/10/2010)
