briebel

betekenis & definitie

(19e eeuw) (jeugd) klein ventje; een snotneus. Van een dialectwoord voor 'lange druppel snot'? Vgl. het Franse scheldwoord 'microbe'.

• Hij komt me niet helemaal onbekend voor, maar er lopen zoveel van die snotbriebels rond. (Piet Bakker: Kidnap. 1953)
• Briebel. Scheldwoord. Meestal in de samenst. snotbriebel. (G.J. Boekenoogen en K. Woudt: De Zaanse volkstaal. 1821-1971)
• Briebel: snotneus, klein jochie. (Kristiaan Laps: Nationaal scheldwoordenboek. 1984)
• Briebel: klein joch. 'Die brugsmurf is nog zo'n briebel.' (Marc Hofkamp & Wim Wester-man: Aso's, bigi's, crimi's. Jongerentaalwoordenboek. 1989)
• Briebel: klein mannetje: 'die briebels uit de brugklas lijken ieder jaar kleiner te worden!' (C.A.J. Hoppenbrouwers: Jongerentaal: de tipparade van de omgangstaal. 1991)