Phlyax, meervoud phlyaken (φλυαξ, φλυακες), zuid-italische en sicilische vorm van het dorische kluchtspel, opgevoerd door spelers die eveneens phlyax heetten. Phlyaken bestonden meestal uit een aantal grappige scènes uit het dagelijks leven of parodieerden mythen en tragedies; ze werden gespeeld in komische costuums en met groteske maskers.
Er zijn slechts weinig fragmenten van over, maar op ceramiek van de 4e en 3e eeuw vC uit Zuid-Italië zijn vaak taferelen uit phlyaken afgebeeld, op wat plompe wijze, maar soms met veel zin voor humor; van zulke phlyax-vazen zijn bijna 200 stuks bekend. Een literaire vorm hebben deze kluchten gekregen in de 3e eeuw vC in het werk van → Rhinton van Syracuse en Sopater van Paphus.Lit. Uitgaven der fragmenten: G. Kaibel, Comicorum Graecorum Fragmenta (Berlin 1899) 183-197. A. Olivieri, Frammenti della Commedia Greca e del Mimo nella Sicilia e nella Magna Grecia 2. Frammenti della commedia fliacica2 (Napels 1947). - E.
Wüst (PRE 20, 292-306). A. D. Trendall (EAA 3, 706-713). - ld., Phlyax Vases2 (Bulletin of the Institute of Classical Studies of the University of London, Suppl. 19, 1967). [Nuchelmans]
