Phaedra (Φαιδρα), legendarische dochter van de kretenzische koning → Minos en Pasiphaë. Zij huwde met koning Theseus van Athene na de dood van diens eerste echtgenote, de Amazonenkoningin Hippolyte (in sommige versies van de sage Antiope of Melanippe geheten) en schonk hem twee zonen, Acamas en → Demophon.
Volgens een, waarschijnlijk uit Troezen afkomstige, sage vatte Phaedra een noodlottige liefde op voor haar stiefzoon → Hippolytus, die een vriend van Artemis was en Aphrodite verachtte, en trachtte vergeefs hem te verleiden. De complicaties die daardoor ontstonden, Phaedra’s zelfmoord, haar Hippolytus belasterende brief (Potifar-motief), Theseus’ toorn en de dood van Hippolytus vormen het thema van Euripides’ Hippolytus en van Seneca’s Phaedra; zie Euripides II. 3.
Lit. J. Ilberg (Roscher 3, 2220-2232). F. Wotke (PRE t9, 1543-1552). - H. Tschiedel, Phaedra und Hippolytus.
Variationen eines tragischen Konfliktes (Diss. Erlangen 1969). [Nuchelmans]
