Lokris (Λοκρις), naam van twee betrekkelijk onvruchtbare landschappen in Midden-Griekenland. Oost- Lokris, naar zijn hoofdstad ook Lokris Opuntia genoemd, strekte zich van de Thermopylen-pas tot aan de noordoostelijke punt van het Copais-meer over een breedte van 10 tot 15 km uit langs de Golf van Euboea en werd begrensd door Malis, Phocis en Boeotië.
West-Lokris of Lokris Ozolis besloeg een 5 tot 20 km brede strook op de noordkust van de Golf van Corinthe, van ca. 10 km ten westen van Naupactus tot en met Amphissa in het oosten, en werd begrensd door Aetolië en Phocis. Beide landschappen waren in historische tijd van elkaar gescheiden door Phocis, maar vormden oorspronkelijk zeker één territorium; daarop wijzen, afgezien van de ligging en de naam, ook cultusrelaties en het feit dat de bewoners van West- en Oost-Lokris tot in de 4e eeuw vC bij elkaar bepaalde privileges genoten.De rol die beide in de geschiedenis van Griekenland hebben gespeeld is van weinig betekenis. Oost-Lokris bezat een zekere politieke eenheid in de raad van duizend, die samengesteld was uit leden van de aanzienlijkste families, maar was in de 5e en 4e eeuw vC lange tijd in twee helften gesplitst omdat het gebied van Daphnus, 20 km ten noorden van het phocensische Elatea, toen in handen van Phocis was. Sinds 457 was het afhankelijk van Athene, maar in de peloponnesische oorlog streed het aan de zijde van Sparta; van 269 tot 167 vC behoorde het tot de aetolische bond. De voornaamste plaatsen waren Nicaea, Opus en Larymna.
West-Lokris bestond tot in de 5e eeuw vC uit een aantal onafhankelijke gouwen. De vesting → Amphissa en de havenstad Naupactus speelden een niet onbelangrijke rol in de oorlogen van de 5e en 4e eeuw vC en waren soms lange tijd door vreemde machten bezet. Van 338 tot 167 vC maakte West- Lokris deel uit van de aetolische bond. Of de kolonisten van → Locri Epizephyrii in Zuid- Italië uit Oost- of West-Lokris kwamen of uit beide, is niet met zekerheid vast te stellen.
Lit. Inscripties in IG 9, 1 (ed. W. Dittenberger, 1897) nrs. 234-395 en IG 9, 12, fase. 3 (Inscriptiones Locridis Occidentalis.ed. G. Klaffenbach, 1968). - W.
A. Oldfather (PRE 13, 1135-1288). Philippson/Kirsten 1, 320-409. - L. Lerat, Les Locriens de l’Ouest 1-2 (Paris 1952). V. Sorace Maresca, La Locride antica (Pescara 1963). [Nuchelmans]
