Woordenboek der oudheid

Prof. dr. J. Nuchelmans - Dr. J.H. Brouwers (1976)

Gepubliceerd op 18-06-2025

LAMACHUS

betekenis & definitie

Lamachus (Λαμαχος), atheense veldheer tijdens de peloponnesische oorlog, die in 416 vC samen met → Nicias en Alcibiades aangewezen werd als commandant van de atheense expeditie naar Sicilië. Lamachus adviseerde een onmiddellijke aanval op Syracuse, maar zijn collega’s voelden daar niets voor.

Men ging toen over tot een blokkade van de stad, die dank zij Lamachus’ energieke optreden aanvankelijk goede vorderingen maakte; zijn onverwachte sneuvelen in een schermutseling (414 vC) maakte hieraan echter een einde. De dapperheid van Lamachus wordt in de griekse literatuur meer dan eens geprezen; in Aristophanes’ Achamiërs (425 vC) wordt hij als vertegenwoordiger van de oorlogspartij ten tonele gevoerd en belachelijk gemaakt.Lit. Thucydides 6, hoofdstukken 8, 49v, 101, 103. [Schouten]

< >