Isauria (Ισαυρικη), landstreek in Klein-Azië ten noorden van het Taurus-gebergte, tussen Pisidië, Lycaonië en Cilicië. De bewoners, die voor het eerst in de geschiedenis verschijnen ca. 325 vC, toen zij de macedonische gouverneur Balacrus vermoordden, waren berucht om hun plundertochten.
Zij behielden hun zelfstandigheid totdat ze in 76 en 75 vC door de Romeinen met veel moeite onderworpen werden, waaraan Publius Servilius Vatia zijn bij-naam Isauricus te danken had. Het land werd in 63 vC door Pompeius bij de provincie Cilicia gevoegd, later door keizer Augustus met Galatia verenigd.De twee voornaamste steden van Isauria heetten in de keizertijd Isaura Vetus (Ισαυρα Παλαια, thans Zengibar Kalesi) en Isaura Nova (Ισαυρα νεα, thans Dorla).
Lit. G. Ambrosetti (EAA 4, 222v). [Nuchelmans]
