Isaeus (Ισαιος) van Chalcis (?), griekse redenaar die in de eerste helft van de 4e eeuw vC in Athene leefde en werkte. Van zijn leven is zeer weinig bekend.
Hij voorzag in zijn levensonderhoud door voor anderen pleidooien te schrijven en les te geven in welsprekendheid. Algemeen wordt hij als een leerling van → Isocrates en als de leermeester van Demosthenes beschouwd.Van de vijftig redevoeringen die in de oudheid als authentieke werken van Isaeus golden, zijn er elf bewaard gebleven, benevens een aantal fragmenten. Ze hebben alle direct of indirect betrekking op erfeniskwesties en zijn daarom belangrijke bronnen voor onze kennis van het attische erfrecht. De stijl van Isaeus streeft naar de eenvoud en doorzichtigheid van Lysias, maar mist diens elegantie.
Lit. Uitgaven: editio princeps: Venetië 1513 (Aldus). Beste moderne edities: Th. Thalheim, Isaei Orationes (Leipzig 1903). Met franse vertaling: P. Roussel, Isée, Discours (Paris 1922). Met engelse vertaling: E. S. Forster, I. (Loeb Class.
Libr., London 1927). Met commentaar: W. Wyse, Speeches of I. (Cambridge 1904). - Th. Thalheim (PRE 9, 2051v). W. Blass, Die attische Beredsamkeit 22 (Leipzig 1892) 486-577. - W. W.
Bader, The Principal Figures of Language in Isaeus. (Diss. Baltimore 1906). R. Lentzsch, Studiën zu Isaios (Diss. Leipzig 1932). R.
F. Wevers, I. (Diss. Wisconsin 1962). [Nuchelmans]
