Italische stam die in historische tijd de Ager Faliscus langs de Tiber ten noorden van de Mons → Soracte bewoonde; in dit gebied, dat reeds vroeg onder etruskisch gezag kwam, lagen twee steden, → Falerii en Fescennia.
De Falisci waren geen Etruriërs maar hun cultuur heeft diepgaande etruskische en enige samnitische invloed ondergaan. De taal der Falisci, het faliskisch, waarvan we ons uit enkele honderden inscripties een indruk kunnen vormen, was nauw verwant met het latijn.LU. Inscripties in het Corpus Inscriptionum Etruscarum 2, 2, 1 (Leipzig 1912) en bij E. Vetter, Handbuch der italischen Dialekte 1 (Heidelberg 1953). – E. Stolte, Der faliskische Dialekt (Diss. München 1926). G. Devoto, Gli antichi Italici2 (Florence 1951). G. Giacomelli, La lingua falisca (Florence 1963). V. Pissani, Le lingue dell’Italia Antica oltre il latino- (Turijn 1964) 334-355. [Nuchelmans]
