Apellicon (Απελλικων) van Teos, rijke bibliofiel te Athene die ca. 100 vC de door Theophrastus aan Neleus nagelaten bibliotheken van Aristoteles en Theophrastus kocht.
De lacunes in de geschriften van Aristoteles (autografen?) die zich onder het gekochte bevonden, maar die ernstig van het vocht en de wormen hadden geleden, trachtte hij aan te vullen, volgens Strabo met weinig succes. Vervolgens bracht hij van de aldus bewerkte traktaten nieuwe kopieën in omloop. Welke invloed deze hebben gehad op de overlevering van Aristoteles’ werk, is moeilijk vast te stellen. Men dient echter de betekenis van Apellicon in dit opzicht niet te overschatten. De bibliotheek van Apellicon werd in 84 vC door Sulla als krijgsbuit naar Rome gebracht, waar ze door Tyrannio en → Andronicus van Rhodus voor hun Aristotelesedities benut werd.Lit. Strabo 13, 1, 54. Plutarchus, Sulla 26. - Dziatzko (PRE 1, 2693v). [Nuchelmans]
